ΡΗΞΗ ΠΡΟΣΘΙΟΥ ΧΙΑΣΤΟΥ
Δρ. Ιωσήφ Γαβριηλίδη
Πλήρης αντιμετώπιση με σύγχρονες μεθόδους
Η άρθρωση του γόνατος είναι μία σύνθετη άρθρωση, η σταθερότητα της οποίας επιτυγχάνεται με την αρμονική συνεργασία οστικών, μυϊκών και συνδεσμικών στοιχείων. Οι χιαστοί σύνδεσμοι είναι οι δύο κύριοι σταθεροποιητές που συνδέουν το μηρό με την κνήμη (πρόσθιος χιαστός και οπίσθιος χιαστός σύνδεσμος).
Κύριος σταθεροποιητικός παράγοντας, που εμποδίζει την πρόσθια ολίσθηση της κνήμης επί του μηριαίου, είναι ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος (ΠΧΣ) και απώλεια αυτού προκαλεί μεγάλη αστάθεια. Ο ΠΧΣ τραυματίζεται, όταν ασκηθεί υπερβολική στροφική δύναμη στο γόνατο, κατά τη διάρκεια ατυχήματος (πτώση, τροχαίο) ή αθλητικής δραστηριότητας.
Η ρήξη συνοδεύεται πολλές φορές από κακώσεις άλλων στοιχείων της άρθρωσης, όπως μηνίσκων ή πλαγίων συνδέσμων (έσω και έξω).
Μετά τη ρήξη του ΠΧΣ, το γόνατο παρουσιάζει οίδημα, αδυναμία στήριξης και διάχυτο άλγος που δυσχεραίνει την κλινική εξέταση. Το οίδημα μπορεί να υποχωρήσει πλήρως σε 2-3 εβδομάδες, αλλά η αστάθεια θα επιμείνει για πάντα, αν δεν αποκατασταθεί ο ΠΧΣ χειρουργικά. Ο ΠΧΣ αντικαθίσταται χειρουργικά με μόσχευμα (οπίσθιοι μηριαίοι – hamstrings, επιγονατιδικός τένοντας, τένοντας τετρακέφαλου ή συνθετικό μόσχευμα) που λαμβάνεται από τον ίδιο τον ασθενή.
Το πλεονέκτημα του συνθετικού μοσχεύματος είναι ο μικρότερος χρόνος αποθεραπείας (περίπου 4 μήνες), ενώ του αυτόλογου μοσχεύματος η πλήρης ενσωμάτωση στη θέση τοποθέτησης, κάτι που απαιτεί μεγαλύτερο διάστημα αποθεραπείας. Η επιλογή του μοσχεύματος αποφασίζεται, από κοινού, μεταξύ ασθενούς και χειρουργού και είναι συνάρτηση της ηλικίας και των επαγγελματικών αναγκών του ασθενούς.
Η επέμβαση πραγματοποιείται με αρθροσκοπική τεχνική. Γίνονται 2 οπές δέρματος μήκους 0.5 εκ. εκάστη, από όπου εισάγεται ειδική κάμερα στο γόνατο, καθώς και τα ειδικά αρθροσκοπικά εργαλεία. Ακολουθεί μία μικρή τομή στην περιοχή λήψης του μοσχεύματος. Η καθήλωση του μοσχεύματος γίνεται με απορροφήσιμες βίδες, αγκράφες, ειδικά κουμπιά και ράμματα. Οι επιπλοκές που μπορεί να παρατηρηθούν έχουν να κάνουν με την αναισθησία, την εκδήλωση θρομβοφλεβίτιδας και λοίμωξης, προβλήματα με το μόσχευμα και προβλήματα από τη δότρια περιοχή του μοσχεύματος.
Ο ασθενής παραμένει, συνήθως, για μία ημέρα εντός νοσοκομείου και ξεκινά άμεσα κινησιοθεραπεία και βάδιση-φόρτιση με βακτηρίες, συνήθως για 2 εβδομάδες. Η επάνοδος ενός ασθενούς σε αθλητικές δραστηριότητες υπολογίζεται στους 5-6 μήνες, ανάλογα με το πρόγραμμα αποκατάστασης και τη συμμόρφωση του ασθενούς στις συγκεκριμένες οδηγίες.