ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΚΑΚΩΣΕΙΣ
Δρ. Ιωσήφ Γαβριηλίδη
Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τις αθλητικές κακώσεις.
Ο όρος αθλητικές κακώσεις περιγράφει τραυματισμούς που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων είτε σε επαγγελματίες είτε σε ερασιτέχνες αθλητές. Μπορεί, βέβαια, να συμβούν και σε ‘’άτομα της καθημερινότητας” , που δεν συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες, από μια ”βίαιη” ή απότομη κίνηση.
Τα αποτελέσματα των μελετών δείχνουν ότι ο αριθμός των τραυματισμών αυξάνει όσο υψηλότερο είναι το επίπεδο της αθλητικής δραστηριότητας.
Οι αθλητικές κακώσεις διακρίνονται σε οξείες, όπου υπάρχει σαφής τραυματισμός και σε χρόνιες, οι οποίες οφείλονται σε ‘’υπερχρήση”. Οι συχνότερα τραυματισμένοι ιστοί είναι:
- οι μύες
- οι τένοντες
- οι σύνδεσμοι
- ο αρθρικός χόνδρος και λιγότερο τα οστά.
Η υπερβολική προπόνηση (υπερχρήση), η ανεπαρκής προθέρμανση και αποθεραπεία είναι οι κυριότεροι αιτιολογικοί παράγοντες εκτός των περιπτώσεων όπου υπάρχει σαφής τραυματισμός.
Οι συνηθέστερες αθλητικές κακώσεις είναι τα διαστρέμματα, οι μυϊκές θλάσεις, το σύνδρομο λαγονοκνημιαίας ταινίας, το σύνδρομο κοιλιακών- προσαγωγών, η πελματιαία απονευρωσίτιδα, η τενοντίτιδα του αχιλλείου, η τενοντίτιδα της επιγονατίδας, η περιοστίτιδα κνημών και τα κατάγματα κοπώσεως. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις συναντώνται ρήξεις συνδέσμων ( πχ. προσθίου και οπίσθιου χιαστού), τενόντων (πχ. μυοτενοντώδες πετάλου ώμου), μηνίσκων και αρθρικού χόνδρου.
Η αντιμετώπιση εξαρτάται από το είδος τραυματισμού κι η σωστή διάγνωση είναι απαραίτητη για τη σωστή αποκατάσταση. Η αντιμετώπιση είναι είτε συντηρητική (φαρμακευτική αγωγή, εγχύσεις, φυσικοθεραπεία και βιολογικές θεραπείες), είτε χειρουργική με τις διάφορες αρθροσκοπικές και minimal invasive τεχνικές να κυριαρχούν και να ελαχιστοποιούν το χρόνο επιστροφής του αθλητή στις αθλητικές δραστηριότητες.